1. ในความผิดหวัง ถ้ามองให้ดี ย่อมเห็นบทเรียนชีวิต เห็นว่าอะไร ๆ อาจไม่ได้อย่ างใจเสมอไป ไม่มีใครสมหวังไปทุกเรื่อง ไม่มีใครผิดหวังไปทั้งหมด
ทว่า เรามักหลงลืมความจริงข้อนี้ไป คล้ายคนอกหัก เปิดเพลงช้ำรักฟังวน ๆ จบเพลงนี้ก็มีเพลงใหม่ ลืมสังเกตไปว่า เพราะอะไรจึงมีเพลงอกหักมากมายล้นโลกก็เพราะไม่ใช่เราผิดหวังอยู่ผู้เดียว คิดได้เช่นนี้ ทุกข์ที่มีย่อมทุเลาเบาบาง
2. ใจเรามิเคยเป็นอิสระจากคำชื่นชมและคำนินทา เมื่อได้ยินคำชม ใจจะฟู เมื่อรับรู้คำนินทาใจจะแฟบคิดให้ดี เขาพูดถึงเราอย่ างไร เกี่ยวอันใดกับเรา แม้เราเป็นคนชั่ วร้ า ย หากเขาชมว่าดี ค
วามเ ล วร้ า ยของเราก็มีอย่ างเก่าหรือเราเป็นคนพอใช้ได้ แต่ถูกเขาชมเกินความจริง คำชมนั้นก็ไม่ได้ทำให้เราดีขึ้น เราเป็นอย่ างไร อยู่ที่คิด พูด ทำอะไร คำคนเพียงลมปาก การกระทำต่างหากเป็นของจริง
3. เชื่อมั่นตัวเองเป็นสิ่งที่ดี แต่ต้องทำตนให้ดีพอ จึงเชื่อในตนได้ หากความชั่ วร้ า ยมีมาก การเชื่อตนเองย่อมเป็นสิ่งอันตรายเป็นคนขี้เกียจ หากเชื่อตัวเอง ย่อมไม่ได้ทำงานเป็นคนขี้กลัว หากเชื่อตัวเองย่อมมิได้ริเริ่ม
เป็นคนขี้เหนียว หากเชื่อตัวเองคงมิได้แบ่งปันผู้ใดการเชื่อมั่นในตนเองเป็นขั้นตอนที่ 3 การมองเห็นตนเองตามความเป็นจริงเป็นขั้นตอนที่ 1ส่วนขั้นตอนที่ 2 คือการปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้นกว่าเก่าก่อน ทำให้ครบสามข้อ การเชื่อมั่นในตนจึงนำไปสู่ชีวิตที่ดีได้
4. คำว่าเปลี่ยนโลก ฟังแล้วยิ่งใหญ่ น่าเร้าใจกว่าการเปลี่ยนตนเองคนจำนวนมาก จึงมุ่งมั่นเปลี่ยนโลก โดยไม่ใส่ใจการเปลี่ยนแปลงตนเอง กลายเป็นความเศร้าใหญ่โตเพราะต่างคนต่างตีตราว่าผู้อื่นคือตัวปัญหา โทษกันไปโทษกันมา เหมือนไฟป่าลามทุ่ง จงปรับเปลี่ยนโลกด้วยการเปลี่ยนแปลงตนเองเถิด
เราเป็นส่วนหนึ่งของโลก เมื่อเราเปลี่ยนแปลงหนึ่งคน โลกทั้งใบย่อมเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า ปัด กวาด เช็ด ถู บ้ านตนเองให้เสร็จ ก่อนถือถุงดำไปเก็บขยะในซอย
5. หาความรู้ให้รอบด้าน อย่ าหาความรู้เพื่อสนับสนุนความเชื่อของตน เปิดรับข้อมูลทุกทิศทาง ระวังใจยึดติดความคิดใดความคิดหนึ่งโลกคือส่วนผสมของสีสัน มิใช่สีขาวหรือสีดำ ทั้งชนชาติ ศาสนา ความคิด เผ่าพันธุ์ ให้เห็นเป็นสิ่งเดียวกันได้อย่ างไร
จุดยืนทำให้มีที่ยืน แต่ต้องมิใช่จุดยืนตา ยตัว มีบวก มีลบ เพิ่มลดได้ มีซ้าย มีขวา เคลื่อนไหวได้ถ่ายเทความเชื่อของตน ด้วยความเห็นแตกต่าง ความแตกต่างมิใช่สิ่งน่ารังเกียจ แต่เป็นสิ่งสวยงาม ทำให้โลกไม่น่าเบื่อ
6. สงบนิ่งคือธรรมะ ธรรมะคือเห็นตามจริง ความจริงเป็นอย่ างไร ก็เห็นไปอย่ างนั้น ไม่มีความคิดอ่ า น ประสบการณ์ของผู้เห็นเข้าไปจับ เข้าไปวิพากษ์
ปล่อยให้สิ่งที่ถูกเห็นเป็นอิสระจากความอย าก ให้สิ่งนั้น ๆ เป็นอย่ างใจตัว นี่คือระบบการวางใจในชีวิต เรียกว่า การทำข้างในให้ว่างจากความยึดมั่นถือมั่นส่วนข้างนอกก็มิใช่การปล่อยปละละเลย มีหน้าที่อันใด ก็ทำอย่ างเต็มกำลังความสามารถ ทำเสร็จแล้ววางไว้ สำเร็จหรือไม่ อย่ าเอาใจไปผูกมัด
7. หลายคนประกาศว่า ฉันเป็นอย่ างนั้นเป็นอย่ างนี้ นี่คือความจริงเพียงครึ่งเดียว เมื่อเป็นความจริงเพียงครึ่งเดียว เท่ากับเป็นเรื่องไม่จริงไปทั้งหมด
ความจริงคือ เราไม่ได้เป็นอะไร มิได้เป็นคนใจร้อน มิได้เป็นคนใจเย็น มิได้เป็นคนดีเลิศ แต่ก็มิได้เป็นคนชั่ วช้าเราเป็นทุกสิ่ง ขณะที่เราไม่เป็นอะไรสักอย่ าง เหมือนรถกำลังเคลื่อนที่ เคยเป็นในสิ่งที่ผ่านมา แต่เมื่อผ่านมาแล้ว ก็ไม่ได้เป็นอีกแล้วชีวิตเราไหลอยู่ในห้วงเวลาของปัจจุบัน อดีตเคยพูดว่าเราเป็นคนอย่ างไร วันนี้สิ่งนั้นได้ผ่านมาแล้ว เพียงคนโ ง่เขลาเท่านั้น ที่ตอกตรึงตนไว้กับความหมายเก่าแก่วันวาน
8. จุดไฟโกรธเผาใจตนก่อน แล้วใช้ไฟเดียวกันเผาผู้อื่น เราจะตา ยไปพร้อมกันด้วยความโกรธ แต่เราจะรีบตา ยไปทำไม เพราะไม่ช้าเร็วเราก็ตา ยอยู่วันยังค่ำดับไฟโกรธเสีย ยังไม่ต้องรีบตา ย ยังไม่ต้องรีบเผาใจตนเอง ความทุกข์ไม่หนีเราไปไหนหรอก หายโกรธเสียเถิด ใจเย็น ๆ นั่งคุยกับความสุขก่อนได้ไหม
9. ชีวิตคืออะไร แล้วเรามีชีวิตไปทำไม คำตอบมีหลากหลายตามภูมิปัญญา บ้ างก็ว่ามีชีวิตอยู่เพื่อรัก บ้ างก็ว่ามีชีวิตอยู่เพื่อความสำเร็จบ้ างก็ว่ามีชีวิตอยู่เพื่อเป็นที่จดจำ ความคิดสุดท้ายงี่เงาที่สุด แม้ตา ยไปนานแล้ว ยังหวังอีกหรือว่าใครจะจดจำเราได้ มันสำคัญตรงไหน
เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ไม่มีใครรู้ได้ ที่แน่ ๆ ชีวิตนี้เราต้องการสิ่งเดียวกัน นั่นคือความสุข บางที หนทางแห่งความสุขแท้ คือหนทางเดียวเพื่อเข้าถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่
10. จงอย่ าเศร้านานเกินไป และอย่ ามีความสุขมากเกินไป อย่ าโ ง่เขลาเกินไป และอย่ าฉลาดเกินไปได้โปรดเป็นในทุก ๆ สิ่ง และทอดทิ้งสิ่งเหล่านี้ไว้เบื้องหลัง ลมหายใจเข้าออกตลอดเวลา เราเคยรับรู้มันบ้ างหรือไม่
หรือเราหายใจเฉพาะในวัดวาอาราม หรือเราหายใจเฉพาะในวิหารศักดิ์สิทธิ์ หยุดไหลตามโลกชั่ วขณะ แล้วกลับสู่ภายในเ จ็ บ ป ว ด ตรงไหน เราจะได้สะสาง ปล่อยวางความโกรธ ปล่อยวางความโลภ ปล่อยวางความหลง สู่ความเมตตาและสติรู้ตัวทั่วพร้อมอย่ าได้น้อยเนื้อต่ำใจ จะท้อแท้สิ้นหวังไปไย ลมหายใจยังอยู่ ชีวิตใหม่ซ่อนอยู่ในปัจจุบันขณะ
ที่มา : นิรุตติ์ ศิริจรรย า
