
คุณรู้จักคนเยอะมากไหม…? ถ้ารู้จักคนเยอะมากเคยลองถามตัวเองแบบนี้ไหม… ? เวลาที่คุณตกอับ…!!คุณคิดว่ายังจะมีคนที่อย ากรู้จักคุณจริงๆเหลืออยู่กี่คน
คนที่ช่วยเหลือคุณ คนที่ยังเป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างกันจะมีสักกี่คนอย่าบอกว่าคุณรู้จักคนมากมาย หากยังไม่เคยตกอับอย่าบอกว่าคุณมีคนรักมากมาย ในตอนที่ชีวิตสุขสบาย
เวลาที่คุณมีปัญหาไม่แน่เสมอไปว่า..เขาเหล่านั้นจะยื่นมือเข้ามาช่วย…!!เพื่อน… จงเน้นที่คุณภาพอย่าเน้นที่ปริมาณเหมือนคุณขับรถบรรทุกมันฝรั่งไปมาเต็มลำรถ
มิสู้คุณค่าของ ไข่มุกราตรี หรือ เพชรงามในมือเพียงเม็ดเดียวฉันมีแอบเปิ้ลอยู่หนึ่งลูก จะ แ บ่ ง ปั นกันอย่างไรแบ่งให้เธอครึ่งหนึ่งนี่คือ.. น้ำใจจากมิตรสหาย
ฉันกินหนึ่งคำที่เหลือให้เธอนี่คือ.. ความรักของหนุ่มสาวฉันไม่ได้กินสักคำให้เธอทั้งลูกนั่นคือ.. พ่อ และ แม่ฉันเก็บซ่อนไว้แล้วบอกกับใครๆ ว่าหิวจังเลยมีอะไรให้กินไหม…? นี่คือ คนในสังคม…!!
วันไหนชายหนุ่ม ” จ น ” จึงรู้ว่าหญิงคนไหนรักคุณจริงวันไหนหญิงสาว ” ไ ม่ ส ว ย ” จึงรู้ว่าชายคนไหนจะอยู่เคียงข้างวันไหนที่คุณทำอะไร ” น่ า อั บ อ า ย ” จึงรู้ว่าใครจริงใจกับคุณเคียงข้าง ไม่ใช่เพราะคุณมีเงินฉันจึงตามติด
ถนอมรั ก ษ า ไม่ใช่เพราะคุณสวยผมจึงห่วงใยใส่ใจสิ่งที่หลงเหลือเมื่อเวลาผ่านไป ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทองไม่ใช่รูปโฉมความงาม แต่.. เป็นความจริงใจคืนผันวันผ่าน อาจไม่ผูกพันไม่ควรรู้จักแต่หน้า แต่.. ควรรู้ใจ
ที่มา : นุ ส น ธิ์ บุ ค ส์