อยากรวย … อย่าหมิ่นเงินน้อย ไม่มีใครไม่อยากได้เงินเยอะๆ แต่ในโลกของการทำงาน มันก็ไม่ง่ายเลยที่จู่ๆ เราจะได้เงินก้อนโต เพราะแม้แต่คนที่ได้เงินเดือนจำนวนมากเป็นหลายหมื่นก็ยังต้องฝ่า ฟั น หลายอย่างเพื่อให้ได้ตำแหน่ง
และเงินเดือนที่สูงๆ คนเรารู้ดีว่างานไม่ได้หาทำง่าย และก็รู้ดีว่าเงินก้อนโตไม่ได้มาง่ายเช่นกัน แต่เหตุใดเราถึงหมิ่นเงินเดือนจำนวนน้อยกันล่ะ ? ไม่ว่าจะเป็นงานประจำ งานพาร์ทไทม์ หรืองานฟรีแลนซ์ ก็ตาม
1. ถ้าเราทำงานแล้วรู้สึกสนุก เงินเดือนจะเป็นเรื่องรองลงมาทันที เงินเดือนน้อยไม่ใช่สาเหตุสำคัญที่ทำให้พนักงานลาออก คนอาชีพอิสระไม่กล้ารับงาน เพราะที่สุดแล้ว งานนั้นจะคุ้มหรือไม่คุ้ม
ต้องมีอารมณ์ร่วมไปกับมันด้วย! คนที่ลาออกจากงานส่วนใหญ่จึงมักจะมีเหตุผลอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเงิน เช่น ที่ทำงานไม่ปลอดภัย, คนจ้างงานสั่งงานนอกสเปค, เกิดความไม่เป็นธรรมในที่ทำงาน
2. บางตำแหน่งงาน ดูเหมือนจะหนักไม่คุ้มเงินจ้าง แต่เนื้องานมันให้อะไรมากกว่าที่คิด นิสัยเสียอย่างหนึ่งที่ทำให้คนเราพลาดโอกาสดีๆ ไปก็คือ “การมองอะไรที่ไม่ทะลุปรุโปร่ง แหลมคม”
นี่จึงเป็นเรื่องที่ไม่แปลกใจสักเท่าไหร่หากจะพบว่า คนที่หางานทำส่วนใหญ่จะมองที่เงินเดือนก่อนเป็นอันดับแรกแล้วค่อยมองที่ขอบเขตการทำงานว่าต้องทำอะไรบ้าง เจออะไรบ้าง
(บางคนเลือกที่จะไม่มองขอบเขตงานเลยด้วยซ้ำ) อย่าเหมารวมว่าเงินเดือนน้อยจะแปลว่าหน้าที่การงานง่อย ไม่พัฒนา ลองเปิดใจลุยดูบ้าง บางตำแหน่งงานถึงจะไม่มีอะไรมาก แต่เราก็ยังได้
ประสบการณ์(อายุการทำงาน) ไว้สำหรับไปต่อยอดที่อื่น บางตำแหน่งงานดูเหมือนไม่ค่อยทำอะไร แต่เรียนรู้ได้หลายอย่างรอบตัว เชื่อเถอะว่าการที่เราเสี่ยง เราไม่เคยสูญเปล่า … เราต้องมีก้าวแรกเพื่อก้าวต่อไปที่เติบโตเสมอ
3. เรื่องเงิน บางทีมันก็เป็นการแบ่งรับแบ่งสู้เรื่องของใจ การให้นายจ้างให้เงินน้อย บางทีก็ไม่ได้หมายความว่าครั้งต่อไปจะไม่ได้เงินเพิ่ม การที่ลูกค้าจ้างงานในราคาถูก บางทีเขาก็เห็นแก่เราที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อนหรือมีงบจำกัดจริงๆ
การทำงานไม่ว่าจะสายงานไหนก็ตาม มันต้องใช้ใจแลกใจ เราเป็นฝ่ายร้องขออย่างเดียวไม่ได้ เงินจ้างทำให้เราอิ่มท้อง แต่การทำงานต้องใช้ความอิ่มใจ เรายิ้มคนเดียวยังไงก็ไม่ดีเท่าทำให้คนอื่นยิ้ม … ทุกคนควรมีความสุขกับงานที่เราทำให้
4. การเริ่มที่เงินน้อย มันคือเครดิตตัวเราอย่างหนึ่ง ทำงานอย่างตั้งใจและจริงใจ ทั้งที่เงื่อนไขจำกัด เป็นใครก็อยากจ้างเรา เผลอๆ อาจเพิ่มค่าจ้างเราเพราะเห็นแก่ความอดทนพยายามและความอ่อนน้อมถ่อมตนด้วยซ้ำไป
หรือไม่ก็บอกต่อคนอื่นปากต่อปาก ทำให้เราเกิดลูกค้ามากขึ้น ขยายคอนเนคชันมากขึ้น … นี่แหละบันไดพื้นฐานสู่การเป็นเศรษฐีที่หลายคนมองข้าม! เกิดมาเป็นคน อย่าเห็นแก่ตน อย่ากลัวความลำบาก
ถ้าคุณหมิ่นเงินน้อย คุณจะมีวันหยิบจับเงินก้อนได้อย่างไร มันก็เหมือนกับการก้าวบันได คุณไม่มีวันขึ้นขั้นสูงได้ ถ้าไม่ก้าวขั้นต่ำๆ ก่อน อย่าเสียดายวุฒิ เสียดายฐานะ แต่จงเสียดายความสามารถที่ไม่เก่งเพราะปิดกั้นตัวเองด้วยอคติ
ที่มา : j e e b . m e
