หัดอยู่คนเดียวให้ได้ แม้จะไม่มีใครให้กำลังใจ

การใช้ชีวิตของใครหลายๆคนย่อมมีความแตกต่างกันออกไป การที่จะใช้ชีวิตของเราให้มีความสุขได้นั้น

ล้วนมาจากคนรอบข้างและที่สำคัญคือตัวเราเอง อันดับแรกเลยเราจะต้องมีการสร้างพื้นฐานของความสุข

นั่นคือการมีสุขภาพที่ดีเอาไว้ก่อน อาจจะเรียกได้ว่าเมื่อตัวเรานั้นมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงดีแล้วในด้านของอารมณ์ก็ย่อมมีความ

สดใส ทำให้ตัวเราไม่เ ค รี ย ด มองโลกในแง่ดี และยังทำให้เรามีพละกำลังที่จะสามารถทำสิ่งต่างๆได้อย่ างคล่องแคล่ว

เราจะต้องรู้จักเรียนรู้การรักตัวเองและอยู่คนเดียวให้ได้อย่ างมีความสุข

เพราะแน่นอนว่าหากวันใดวันหนึ่ งที่คนรอบข้างคนข้างๆตัวเรานั้นไม่ได้อยู่กับคุณ หรือไม่ได้ใส่ใจคนได้เหมือนเดิม

คุณจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ เพราะแน่นอนว่าต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น

ย่อมมีทางเดินที่อาจจะไม่เหมือนกันหรือเหมือนกัน แต่เดินไปต่อด้วยกันไม่ได้ จำเป็นจะต้องแยกย้าย

การเรียนรู้คนคนหนึ่ งนั้น เผื่อใจไว้สำหรับรักตัวเองบ้ าง อย่ าทำให้คนคนหนึ่ งนั้นกลายมาเป็นทั้งหมดของชีวิต

ความซาบซึ้งที่มีมันแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า

คนเราทุกคนนั้นเรียนรู้ที่จะต้องยิ้ม แม้ในใจจะไม่ไหวก็ตาม

คนเรานั้นล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเองกันทั้งนั้นไม่มากก็น้อย อย่ าไปนั่งคาดหวังว่าใครเขาจะดีกับคุณ

ว่าใครเขาจะอยู่กับคุณได้ตลอด ตัวคุณเองต้องฝึกที่จะยิ้มอยู่บ่อยๆ

ฝึกเข้าสังคมอยู่ร่วมกับคนอื่น ฝึกทำในสิ่งที่ทำให้คุณมีความสุข เตือนสติตัวเองเอาไว้มากๆ หากอยู่ร่วมกับสังคมแน่นอนว่าไม่มีอะไร

ที่ถูกใจไปซะหมด จะต้องมีคนที่ชอบคนที่ไม่ชอบมันเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ เรียนรู้ที่จะอยู่บนสังคมให้ได้

อย่ าเลือกคบคนที่หน้าตา คนหน้าตาดีใช่ว่าจิตใจจะดีตาม คนหน้าตาไม่ดีใช่ว่าจิตใจเขาจะไม่ดี

อย่ ามองคนแค่เพียงภายนอก ให้มองลึกไปที่จิตใจว่าเขามีจิตใจที่ดีแค่ไหน

และธรรมชาติของมนุษย์ล้วนมีความเปลี่ยนแปลงไปในทุกเวลาทุกนาที คนสองคนอาจจะอยู่ร่วมกันไม่ได้ไปตลอดเวลา

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง อย่ าเอาแต่ร้ อ งไ ห้เพราะชีวิตของคนเรานั้นจำเป็นที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า

สร้างความสุขสร้างรอยยิ้มให้กับตัวเองมีค่ามากกว่าเป็นไหนๆ

ที่มา : postsod