“วิธีเดินออกจากความทุกข์” คนมีความสุขกับคนมีทุกข์ ยืนอยู่คนละจุดกัน

คนที่มีความสุข : มีจิตใจที่เมตตา เมื่อเห็นผู้อื่นประสบความสำเร็จก็ชื่นชมยินดี

คนที่มีความทุกข์ : ช่างอิจฉาริษย า เห็นคนอื่นได้ดีแล้วตัวเองเ จ็ บ ป ว ด

คนที่มีความสุข : อ่อนน้อมถ่อมตน สุภาพ ให้เกียรติผู้อื่น

คนที่มีความทุกข์ : มักก้าวร้าว เย่อหยิง ยโสโอหัง พูดจาขวานผ่าซาก ไม่รั ก ษ าน้ำใจคน

คนที่มีความสุข : อย ากเรียนรู้จากคนอื่นในเรื่องที่ตนเองยังไม่รู้ เปิดใจรับฟัง

คนที่มีความทุกข์ : ชอบทำตัวเหนือกว่าคนอื่น รับไม่ได้ว่าคนอื่นเก่งกว่าเราในบางเรื่อง

คนที่มีความสุข : จะแก้ไขปัญหาอย่างสันติและสร้างสรรค์

คนที่มีความทุกข์ : มักใช้ความรุ น แ ร งในการแก้ปัญหา

คนที่มีความสุข : มีความเสียสละ คิดถึงประโยชน์ของคนส่วนใหญ่เป็นหลัก

คนที่มีความทุกข์ : เห็นแก่ตัว ชอบเอาเปรียบผู้อื่นเมื่อมีโอกาส

คนที่มีความสุข : เป็นแหล่งกำเนิดของความสุขแก่ผู้ใกล้ชิด ใครเข้าใกล้ก็รู้สึกถึงความสุข

คนที่มีความทุกข์ : เป็นมลพิษของคนรอบข้าง ใครอยู่ใกล้มักอึดอัด รำคาญ ได้ยินแต่เรื่องร้ า ยๆ

คนที่มีความสุข : รู้มาก แต่พูดน้อยเท่าที่จำเป็น ไม่โอ้อวด

คนที่มีความทุกข์ : รู้น้อย แต่ชอบคุยโม้โอ้อวดเพื่อกลบเกลื่อนความไร้สามารถในเรื่องอื่นๆ

คนที่มีความสุข : เห็นความดีและความสามารถทั้งของตัวเองและผู้อื่น พูดชื่นชมคนอื่นทั้งต่อหน้าลับหลัง

คนที่มีความทุกข์ : ชอบนินทาว่าร้ า ยผู้อื่น หยิบยกความผิดของคนอื่นมาบดบังความชั่ วร้ า ยของตนเอง

คนที่มีความสุข : เห็นความบกพร่องของตนเอง และพร้อมที่จะปรับปรุงแก้ไข

คนที่มีความทุกข์ : มองข้ามความบกพร่องของตัวเอง แต่เชี่ยวชาญในการจับผิดเรื่องของคนอื่น

คนที่มีความสุข : มีความเห็นอกเห็นใจคนที่ด้อยกว่า อย ากช่วยเหลือ

คนที่มีความทุกข์ : ถนัดในการซ้ำเติมความผิดของผู้อื่น ชอบเอาปมด้อยคนอื่นมาล้อเลียน

ทุกคนมีจุดเด่นของตัวเอง มีคุณค่าในตัวเองและมีความสามารถในตัวเองการรู้สึกว่าตัวเองแ ย่ ต้องคอยหา “ข้อลบ” ของคนอื่น เพื่อให้รู้สึกว่าตัวเอง “เหนือกว่า”

ไม่เคยมองเห็น “ข้อบกพร่อง” ของตนเองที่สุดแล้วก็ไม่มีการพัฒนา…มันมีแต่ทำร้ า ยตัวเอง ไม่ใช่รักตัวเอง มีแต่เพิ่มความทุกข์ให้ตัวเอง ไม่ใช่การทำให้ตัวเองมีความสุข

ที่มา : R i c h I n f i n i ty