รักงานได้ แต่อย่าลืม “รักครอบครัวด้วย” ฝากให้คิดก่อนจะสาย

ขยันมากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลย และเรื่องต่อไปนี้

คือ “ค่าโ ง่ ” จากคนบ้ างานที่อย ากสอนคนบ้างานให้เข้าใจ

เมื่อทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่ายไม่มีอะไรได้มาฟ รีๆ

แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลกด้วย การสู ญเสียบางอย่าง

เมื่อ 39 ปีที่แล้ว ผมเอง ได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงิน ที่มีขนาดใหญ่ อันดับ 3 ของโลก

เมื่อ 35 ปีที่แล้วผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่าจะสร้างอนาคตร่วมกันเธอคนนั้น

จะเป็นคนข้างหลังเพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการงาน

และในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมาก เมื่อ 29 ปีที่แล้ว ภรรย าของผม

ได้คลอด ลูกชายคนแรกให้ผมขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่นและผมขอโทษเธอ

ผมสัญญากับเธอว่า จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ

เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้ แล้วผมกลับเมืองไท ยรับขวัญลูกและขอโทษภรรย า

ด้วยตำแหน่งงาน ที่ก้าวหน้า ฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว

เมื่อ 24 ปีที่แล้ว เธอคลอดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาวเพียงวันเดียว

เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย ผมบอกกับเธอว่าจะทำงานอีก

ไม่นานแล้วเวลาทั้งหมดที่มี จะเป็นของครอบครัวตลอดไป เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา

เมื่อ 13 ปีที่แล้ว งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิค

ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ภรรย าผมเธอขอ “หย่ า” เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่าผมไม่เคยให้เธอ

แล้วสุดท้ายเธอบอกว่า ชีวิตคู่ ไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงินทอ งจนเกิน

เก็บแต่ต้องการความอบอุ่นมั่นใจจากอ้อมกอดคนเป็นสามี เติมเต็มในคืนอ้างว้างมากกว่า

แล้วเธอก็แยกจากไป ส่วนลูกปู่และย่า ท่านจะดูแลอย่างดี

เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ลูกชายคนโตซ้ อนท้ายมอเตอร์ไซด์

เพื่อนประส บ อุ บั ติ เ ห ตุและเขาได้จากไปผมบินกลับจากญี่ปุ่น

ทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญ และแม่บอกว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงย ากผมกอดลูกสาว

บอกกับเธอว่าพ่อไม่ดีเอง ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่าง ขอเวลาอีกนิดนะ

เมื่อ 7 ปีที่แล้ว ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่าอย่าเอาแต่ทำงาน

จนลืมว่าลูกต้องการอ้อมกอด จากพ่อ อย่าปล่อยให้เธอ รอคอยอย่างตั้งตารอ

เมื่อ 5 ปีที่แล้ว พ่อจากไป ตามแม่ญาติๆ ก็พากันพูดคุยโดย

ที่ผมแอบได้ยินว่าพ่อตรอมใจที่แม่จากไปกับเรื่องหลานสาว ตามผู้ชายข้าง บ้านไปอยู่ทางใต้

แกมัวโทษแต่ตัวเองว่าเลี้ยงหลานได้ไม่ดี ขณะที่ผมก้าวสู่

จุดสูงสุดทางการงานแล้ว ผมมีทุกอย่างที่ต้องการ และสิ่งที่ผมได้มาไม่มีอะไรได้มาฟรี

เพราะการ สู ญ เ สี ย บางอย่าง แลกกับความสำเร็จมันคุ้มค่าจริงหรอ?

ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผม โ ก ง ไปจากครอบครัว

และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว ห ม อ บอกว่า ผมเป็น โ ร ค ซึ ม เศร้าต้องกินย า

น่าแปลกอยูนะ ที่ผมมีครบทุกอย่างแต่กลับอ้างว้าง คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี

มีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ ภรรย า

และลูกๆ ของผมเลยตอนนี้ผมเข้าใจ สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้ว

ถึงตอนนี้แล้วมันสายไป ไม่มีใครทนรอคอย ย า ว นาน

ผมยอมแลกทุกอย่างกับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ

พออยู่พอกิน แค่ให้ได้ อยู่ร่วมกับ ทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี

ใครที่เป็นแบบผม คิดให้ดีนะ ว่ามันคุ้มหรือเปล่า

ที่มา : มดงาน บ้านรอยยิ้ม