1. คนเราท้อกันได้ ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่อย่าท้อนานเกินไป
ยิ่งท้อจะยิ่งจมพลังชีวิตหดหาย จงลุกขึ้นมาทำสิ่งใหม่
เพื่อให้ชีวิตได้เริ่มใหม่ คนเราเริ่มใหม่ได้เสมอ อย่าเอาแต่กังวลขี้เกียจและหวาดกลัว
ให้โอกาสตัวเองได้ทำบางสิ่งเพื่อเปลี่ยนชีวิตของตัวเอง
2. ความหวังเป็นสิ่งสำคัญ เมื่อคิดหวังสิ่งใดต้องรู้จักบูรณาการ
ให้สิ่งนั้นจับต้องได้เพื่อทำลงในชีวิตประจำวัน ไม่เช่นนั้นจะเข้าข่ายฝันไปเรื่อยเปื่อยมีคนจำนวนมาก
เอาแต่คิดฝัน แต่ไม่ยอมลงมือทำฝันแล้วไม่ทำ
คือการบ่มเพาะความซ้ำซาก จำเจให้ชีวิตแบบไม่รู้ตัว มันคือความเคยชินที่ทำให้ชีวิตสูญเสียพลังงาน
3. เดินช้า เดินเร็ว ไม่สำคัญ สำคัญที่ต้องเดินทุกวัน และไม่หยุดเดิน ลองวาดภาพกว้าง ๆ ว่าเราจะไปไหน
เมื่อเห็นภาพใหญ่แล้ว ให้กลับมาดูว่า เราจะไปได้อย่างไรแบบก้าวต่อก้าว
คิดรูปแบบให้ง่ายการมองภาพให้ง่ายจะทำให้ไม่เสียกำลังใจในการก้าวจากจุดเริ่มต้น
4. เรารู้ว่า เราจะไปเชียงใหม่ นั่นคือเป้าหมาย แต่สิ่งสำคัญกว่าคือตรงนี้ที่นี่
อย่าฝากความสุขไว้กับปลายทางเพราะนั่นเท่ากับเราฝากความสุขไว้กับอนาคต
จงมีความสุขในทุกก้าวย่างที่เดินพูดให้น้อยทำให้มาก
พูดมากจะกลายเป็นคนขี้โม้ ยิ่งทำจะยิ่งเข้าใกล้ความฝัน
5. ถ้านึกไม่ออกว่า จะเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงชีวิตได้อย่างไรให้ทำสองสิ่ง หนึ่ง
ตื่นนอนแต่เช้าตรู่แล้วออกวิ่งระยะทางห้ากิโลเมตรเป็นอย่างน้อย
ถ้าวิ่งไม่ไหว ให้เดิน ถ้าเดินไม่ไหวให้เดินให้ช้าลง เชื่อเถอะ คุณทำมันได้
มันไม่ได้ยากอะไรขนาดนั้นสอง ลองหาเวลาสักวันอยู่เงียบ ๆ คนเดียว
นานกว่านั้นได้ก็ยิ่งดี หยิบสมุดเปล่าไปสักเล่มก็ได้ ค่อยๆ คิดทบทวนชีวิตไปเรื่อย ๆ
น่าแปลกที่เราใช้ชีวิตมานานแต่เราแทบไม่เคยมีเวลานั่งทบทวนชีวิตเลย
เชื่อเถอะว่า การอยู่คนเดียวลำพัง กับความเงียบจะช่วยให้เรา
คิดอะไรออกได้หลายอย่าง แล้วชีวิตจะเริ่มคลีคลายจากตรงนั้น
6. บางครั้งชีวิตน่าเบื่อเพราะคิด พูด ทำแต่สิ่งเดิม ๆ ลองนึกถึงห้องๆ หนึ่ง
หากเราปิดห้องไม่เปิดประตูไม่เปิดหน้าต่าง ปิด ต า ย ไว้อย่างนั้นเป็นปี ๆ หลาย ๆ ปี
ห้องจะมีกลิ่นอับ อับเพราะไม่มีการเคลื่อนไหวไหลเวียน การถ่ายเทเป็นสิ่งสำคัญ
คนเราจำเป็นต้องได้ยิน ได้ฟัง อะไรใหม่ ๆ พบเจอผู้คนใหม่ ๆลองกิน อ า ห า ร ใหม่ ๆ
ฟังเรื่องที่ไม่เคยได้ยิน อ่ า น หนังสือเล่มใหม่ ไปในสถานที่แห่งใหม่ทั้งหมดนั้น
เราต้องทำเพื่อถ่ายเทตนเอง ทำให้ชีวิตมีการเคลื่อนไหว การปิดตนเอง นำมาซึ่งความอับทึบของชีวิต
7. บ่นไปไม่ได้อะไร ใจท้อได้ แต่บ่นให้พอประมาณ เอาพอดี ๆ พอได้ระบาย
แต่อย่าให้มากมายจนกลายเป็นความฟูมฟายของชีวิต
นึกอะไรไม่ออกยิ้มให้ท้องฟ้า พูดจาดี ๆ พูดให้กำลังใจคนพูด
ในสิ่งที่เป็นความสว่างอย่าเอาแต่พูดพ่น พิ ษ ให้ดอกไม้เหี่ยวเฉา
8. ลองคบเพื่อนหลาย ๆ แบบ คบคนที่คิดแบบเรา คบคนที่คิดต่างกับเรา
ลองกลับด้านคิดสิ่งใดที่ชอบ ลองหาข้อไม่ดีสิ่งใดที่ไม่ชอบ
ลองหาข้อดีจากมัน อย่าสั่งแต่อ า ห า ร คุ้นลิ้นลองชิมสิ่งใหม่ที่ไม่เคยสัมผัส
ตรวจสอบความคิดของตนอยู่ตลอดเวลา ผิดถูกบางครั้งพูดกันยาก บางครั้งขึ้นอยู่ที่เรามองสิ่งนั้นจากมุมใด
9. หากทุกข์ ท้อเพราะคน ขอให้ตระหนักว่า เรามาถูกทางแล้ว
ที่จริงเป็นเรื่องธรรมดาของโลก ที่บางครั้งเราจะพบเจอกับคนที่ไม่เข้าใจเราบ้ าง
พ่อแม่ยังไม่เข้าใจลูก ลูกยังไม่เข้าใจพ่อแม่สิ่งนี้เกิดกับแทบทุกครอบครัวเป็นส่วนใหญ่
ปัญหาความคิดต่างระหว่างคนต่อ คนดำเนินมายาวนาน เป็นเรื่องอยู่คู่โลกในทุกยุคทุกสมัย
ที่จริงเราทุกข์ ผิดหวังเพราะใครเกิดจากเราเอาใจ ไปยึดมั่นถือมั่นในบุคคลนั้น
ไม่ยึดว่าเขาต้องเข้าใจ เราก็จะไม่ทุกข์ของอย่างนี้ต้องค่อย ๆ ฝึก จะเอาวันนี้เห็นผลทันที เป็นไปไม่ได้
10. โลกจะแคบถ้าใจแคบ โลกจะกว้างถ้าใจกว้างความเปลี่ยนแปลง คือของจริง
ความมั่นคงนาน ๆ ครั้งเกิดขึ้น และท้ายที่สุดย่อมไม่ใช่สิ่งจีรัง ที่จริงความทุกข์
ท้อแท้ก็คือส่วนหนึ่งของชีวิตที่มนุษย์ไม่อาจปฏิเสธที่จริง ในความทุกข์ท้อแท้ ก็มีความสวยงามซ่อนอยู่
ที่จริงความทุกข์ช่วยให้เราเข้าใจโลกมากขึ้น ความทุกข์ทำให้เราเกิดปัญญาได้มากกว่าความสุข
เพราะเห็นทุกข์ จึงเห็นธรรมความทุกข์ทำให้คนเข้าใจชีวิต
หรือจะ ทำ ล า ย ชีวิตก็ได้ทั้งนั้น อยู่ที่เราจะใช้มันไปในทิศทางไหน อยู่ที่กำลังใจ กำลังสติ
หากวันนี้กำลังมีความทุกข์ก็อย่าให้เสียเปล่า จงสรุปบทเรียนจากมัน
ด้วยความหวังกำลังใจอยากมีชีวิตใหม่ จงทำสิ่งใหม่รออะไรหรือรออะไร
รอมานานเกินไปไหม…ชีวิตใหม่เริ่มได้ทันที เมื่อลงมือทำ
ที่มา : t o d a y
