1. เมื่อมีสุข ขอให้มองความสุข
รู้สึกกับความสุข แต่ให้เว้นที่ว่างเอาไว้บ้างว่า ความสุขนั้นย่อมมีวันจากเราไป ไม่ช้า ก็เร็ว
2. เมื่อมีทุกข์ ขอให้มองความทุกข์
แล้ววางจิตใจไว้เหนือทุกข์ ทุกข์ส่วนทุกข์ เราส่วนเรายกจิตยกใจของเรา
ขึ้นจากความทุกข์ให้ได้ด้วยการกำหนดคความเป็นกลาง มองความทุกข์ เหมือนเราไม่ได้เป็นผู้ทุกข์
3. ทำปัจจุบันตรงหน้า ระหว่างการใช้ชีวิต
ควรมีสติระลึกรู้ว่า ขณะนี้ตนเองกำลังทำอะไรอยู่กำลังทำงานก็อยู่กับงาน
กำลังเดินก็อยู่กับการเดิน มองต้นไม้ให้เห็นต้นไม้ มองฟ้าให้เห็นฟ้า
ฟังเสียงนกร้องก็ขอให้ได้ยินเสียงนั้น เหล่านี้คือการกำหนดใจลงสู่ปัจจุบันทั้งสิ้น
4. ความเ ล วที่ทำอยู่ควรละ ลด และเลิก
แต่ไม่ต้องโทษโกรธเคืองตนเอง พย าย ามควบคุมคำพูดการกระทำ
ของเราให้อยู่ในคุณงามความดี เพื่อไม่ให้สร้างความเดือดร้อนให้ตนเองและผู้อื่น
5. ความดีที่มีอยู่ ควรเพิ่มพูน
ส่งเสริมให้งอกงามยิ่งๆ ขึ้นไป ภูมิใจในความเป็นคนดีของตน แม้มันจะเป็นเพียงความดีเล็ก ๆ
แต่ต้นไม้ใหญ่ ก็เคยเป็นต้นกล้ามาก่อนเช่นกัน ควรสร้างเหตุปัจจัยให้ความดีของตนได้เติบโตต่อไป
6. รักผู้อื่นให้มากขึ้น
ไม่เช่นนั้นเราก็ไม่อาจรักตนเองอย่ างถูกต้องได้ ความรักนั้นจำเป็นต้องเรียนรู้ผ่าน
การรักผู้อื่นจงรักผู้อื่นอย่ างไม่เห็นแก่ตัว จงให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ฝึกตนเองให้เป็นผู้ให้ที่ให้เป็น
แล้วความรักที่เรางง ๆ อยู่ ก็จะเดินไปสู่ความเป็นรักที่แท้จริงได้
7. ความคิดโหยหาอดีต
และความกังวลในอนาคตนั้น เป็นความคิดที่สูญเปล่า และเป็นโทษเสียเป็นส่วนใหญ่
ถ้าเป็นไปได้ ควรคิดให้น้อย แทนที่ความคิดไร้ประโยชน์เหล่านั้นด้วยการทำสมาธิ กำหนดลมหายใจ
หรือการพิจารณาชีวิตในมุมที่สร้างสรรค์ เราต้องตระหนักว่า ความทุกข์คือก้อนความคิดที่
สร้างมาจากเวลาที่นอกเหนือจากปัจจุบันเมื่อเรารวมใจของเราลงสู่ปัจจุบัน
ได้เมื่อไหร่ ทั้งอดีต และอนาคต ก็จะไม่สามารถทำร้ า ยเราได้
8. ทำลายวงจร อุ บ า ท ของชีวิต
ด้วยการใส่กิจก ร ร มดีๆ เข้าไป เช่นการตื่นให้เช้าขึ้น กำหนดเวลากิน อยู่ หลับ นอนขับถ่ายให้เป็นเวลา
ใส่ตารางการออกกำลังกายลงไปบ้าง ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้จิตวิญญาณของตนตระหนักถึงความเป็นระบบระเบียบ
ของชีวิต อย่ าใช้ชีวิตแบบเดิมๆ เพราะนั่นอาจเป็นจุดเริ่มต้นของโ ร คซึมเศร้า และปัญหาทางใจอื่น ๆ ที่จะตามมา
9. จงรักในหน้าที่ของตน
และพย าย ามเชื่อโยงหน้าที่ของตนไว้กับประโยชน์ของผู้อื่น หรือประโยชน์ของสังคมคิดให้ออกว่าหน้าที่ของเรา
สามารถช่วยอะไรสังคม หรือผู้อื่นได้บ้าง และขย ายความรู้สึกนึกคิดตรงนั้นให้งอกงามในใจ
การงานของเราก็จะเปลี่ยนจากการทำงาน เป็นการทำบุญ กลายเป็นคนที่มีใจและหน้าที่อันเป็นกุศลอยู่ตลอดเวลา
10. ย้ำเตือนตนเองอยู่เสมอ
ว่า สิ่งต่างๆ นั้นอยู่ด้วยเหตุปัจจัย อย่ าคาดหวังในผล แต่จงสร้างเหตุ อย่ าคาดหวังในรักที่ดีแต่จงสร้างเหตุแห่งรักที่ดี
อย่ าคาดหวังในความร่ำรวยให้มากเกินไป แต่จงสร้างเหตุแห่งความร่ำรวยให้เกิดขึ้น
สิ่งนี้เองคือการทำทุกอย่ างด้วยจิตว่าง เมื่อทำทุกอย่ างด้วยจิตว่างได้แล้วชีวิต
ก็จะพบกับหนทางแห่งความดีงามและความสุขได้ง่ายขึ้น
11. มองไปรอบข้าง
ถามตนเองว่า มีใครบ้างที่มีความหมายกับชีวิตของเรา มีใครบ้างที่มีบุญคุณกับชีวิตของเราบุคคล
เหล่านี้คือบุคคลที่เราต้องดูแล ไม่อาจละเลย ขอให้มองไปยังเขาเหล่านั้นแล้วถามตนเองว่า
เราจะทำอะไรเพื่อเขาได้บ้าง และลงมือทำทันที อย่ าได้รีรอ เพราะเวลาไม่อาจย้อนคืนได้ใหม่
12. อย่ าพูดในสิ่งไม่ดี
อย่ าพูดโกหก อย่ าพูดความจริงที่ไร้ประโยชน์ อย่ าพูดจาทำลายน้ำใจ
บุคคลอื่นอย่ าพูดจาดูถูกตนเอง และอย่ าพูดอะไรที่ทำลายสังคม บุคคล และศาสนาที่ตนนับถือ
13. จงฝึกจิตใจของตน
ขัดเกลาจิตใจของตนด้วยการกระบวนการที่มีประสิทธิภาพ ฝึกคิดอย่ างเท่าทันฝึกสมาธิ
ฝึกกำหนดรู้ตามจริง เพราะชีวิตคือสิ่งไม่แน่นอน และไม่อาจคาดเดาได้ ดังนั้น
เราจำเป็นต้องเตรียมพร้อมในทุกสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น เราต้องเตรียมความ
แข็งแรงของจิตใจไว้เพราะการทำใจไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับผู้ไม่เคยฝึกฝน
14. ขอขวัญที่ดีที่สุดคือ รอยยิ้ม กำลังใจ
และความจริงใจ จงแจกจ่ายของขวัญเหล่านี้ไปยังผู้คนที่พบเห็นทำให้เป็นนิสัย แล้วมิตรภาพดีๆ จะเกิดขึ้นในชีวิตของเราทุกวัน
15. ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จงบอกตัวเองว่า สิ่งนั้นจะผ่านเราไปเสมอ
ไม่ว่าสุข ทุกข์ ดีใจ เสียใจ จงมองดูเวลาให้เวลาได้ทำหน้าที่ของมัน จงอดทน เข้มแข็ง
อย่ ายอมแพ้ในสิ่งใดก็ตาม จงขอบคุณตัวเองที่พาชีวิตมาจนถึงวันนี้ ขอบคุณลม
หายใจ และสรรพสิ่งทั้งหลายที่ให้โอกาสเราได้เรียนรู้ชีวิตและสร้างสติปัญญาให้เจริญงอกงามในจิตวิญญาณของเรา
ขอให้บอกกับตนเองเสมอว่า เราคือบุคคลที่โชคดีที่สุดในโลกแล้วที่ได้เป็นเจ้าของชีวิตของเราเอง จงใช้มัน
จงใช้ชีวิต ทำชีวิตของตนเองให้มีคุณค่าที่สุด สมดังที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ผู้ประเสริฐใน
ชาตินี้ขอให้โชคดี ได้พบเจอแต่สิ่งที่ดี ๆ กันทุกคนครับ
ที่มา : today.line.me
