ย าม เรายังเล็กพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า ได้รับการเลี้ยงดู ย าม โตยังพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า ชาวเกาะ พึ่งพาตัวเองได้จึงชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่ พึ่งพาตัวเองได้จึงยิ้มได้อย่ างภูมิใจ ทรัพย์สินไม่มากรู้จักหา
ไม่มีบ้ านไม่มีรถ รู้จักสร้าง เหนื่อยแล้วท้อแล้ว รู้จักลืมทุ ก ข์ แล้วร้องไห้แล้ว รู้จักปลอบตัวเองคนอื่นให้คุณได้ก็แค่ต้นกล้า ลงมือปลูกเองจึงได้รับร่มเงาย า ม อั บ จ น อย่ ากล่าว โ ท ษ ที่คนอื่นไม่อุ้มชู
ย า ม วิ ก ฤ ติ อย่ า คั บ แ ค้ นที่คนอื่นไม่ค้ำจุนหากคุณแข็งแกร่ง..ปัญหาที่เจอก็คือแรงส่ง หากคุณกล้าหาญ.. วิ ก ฤ ติที่เจอก็คือโอกาสยึดในอัตตาอาจนำพาให้ตนหลงทาง ยึดในผู้อื่น อาจทำให้หมดความเป็นตัวของตัวเอง
มุมานะไว้นะ พึ่งพาตัวเองได้ ทุกสิ่งย่อมเป็นของคุณ เข้มแข็งไว้นะ พึ่งพาตัวเองได้ แม้ไร้เสียงปรบมือจากผู้คนแต่ตัวคุณย่อมภูมิใจ พึ่งพาตัวเองได้ คือ คนจริง การหัดให้ตัวเองได้ลองอยู่ตัวคนเดียวดูบ้ างจึงถือเป็นเรื่องสำคัญที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือ
1. เข้ ม แ ข็ ง มากขึ้นกว่าเดิม
คนเราจะรู้สึกว่าตัวเองสาม า ร ถ มีชีวิตอยู่ได้ดี และเข้มแข็งมากยิ่งขึ้น ก็ต่อเมื่อได้ก้าวผ่ า น อุ ปสรรค และปัญหาต่างๆ ไปด้วยตัวเองแค่เพียงลำพังบางทีการอยู่ตัวคนเดียว หรือใช้ชีวิตอยู่คนเดียวได้ จึงอาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดูแ ย่มากเสมอไปเพราะในบางครั้งบทเรียนทั้งหลายของชีวิต ก็อาจจะได้มันมาจากประสบการณ์เหล่านี้
2. ทำในสิ่งที่ต้องการได้อย่ างเต็มที่
การได้ทำอะไรด้วยตัวเองแค่เพียงคนเดียว มักจะทำให้เรารู้สึกได้ถึงความเป็นอิสระ และสาม า ร ถใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้อย่างเต็มที่ และไม่ต้องเป็นห่วง หรือเป็นกังวลว่าใครจะรู้สึกอย่ างไร ถือเป็นการสร้างความสุขง่ายๆให้กับตัวเองได้อีกในอีกหนทางหนึ่ง โดยที่ไม่ต้องเดือดร้อนใครอีกด้วย
3. ไม่ต้องเป็นภาระหรือสร้างความเดือดร้อนให้กับใคร
ในแง่ของความเป็นจริงคือ คนเราควรหัดใช้ศักยภาพที่มีอยู่ในตัวเองหรือช่วยเหลือตัวเองให้ได้อย่างเต็มที่เ สี ย ก่อน และเมื่อไม่ไหวหรือคิดว่าทำไม่ได้แล้ว ค่อยหันหน้าไปพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนอื่น ซึ่งการกระทำเช่นนี้จะทำให้เรารู้สึกถึงได้ถึงคุณค่าที่มีอยู่ในตัวเองมากยิ่งขึ้น เพราะการหลีกเลี่ยงเป็นตัวภาระ หรือการสร้างปัญหาให้กับคนรอบข้างลดน้อยลง
4. เอาแน่เอานอนไม่ได้กับใจของคนอื่น
เพราะใจคนเรา สาม า ร ถ เปลี่ยนไปอย่ างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ในทุกวินาที และเราไม่มีทางที่จะรับรู้ได้เลยว่าเมื่อถึงจุดๆ หนึ่งของชีวิต ใครบ้ างที่จะยังคงอยู่เคียงข้างกันไปตลอดการเตรียมพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงหลายๆ อย่ าง จึงอาจมีส่วนช่วยให้สิ่งที่ต้องเผชิญหน้านั้น ไม่ใช่เรื่องย า ก เกินรับมือไหว
5. ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป
ปฏิเสธไม่ได้ว่า เวลา มักพรากใครหลายๆ คนให้เดินออกไปจากชีวิต ในแบบที่เราเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัวกันอยู่เสมอจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ในบางที ความรู้สึกเคว้งคว้างทั้งหลายจะก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ จนทำให้รับรู้ได้ถึงความอ่อนแอที่มี
ดังนั้น การใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น คือเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่งที่คนเราจะต้องหัดเรียนรู้เอาไว้เพราะไม่ใช่ที่ว่า ทุกสิ่งบนโลกใบนี้จะสาม า ร ถคงอยู่ได้ตลอดไป ไม่เว้นแม้แต่ตัวของเราเองด้วยก็ตาม
ที่มา : f o r l i f e t h
